Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Zrozumiałem.
Gorzów Wielkopolski

Lubuskie warte zachodu
 
 
 
 
Logowanie
 
 
 

nie jesteś zarejestrowany?
wpisz proponowany login i hasło, a przejdziesz do dalszej części formularza..
Kościół p.w. Matki Boskiej Różańcowej, ul. Strażacka 7

Osiedle Gorzowa Siedlice, położone na południowym-wschodzie od centrum miasta, założone zostało w 1767 r. jako podmiejska osada. Na obszarze 5 mórg ziemi należących do generała V. Siedlitza (stąd nazwa osady) osadzono 100 rodzin, dla których w krótkim czasie wybudowano domy bliźniaki.
W 1977 r. osada została włączona w granice administracyjne miasta Gorzowa.
W latach 1785-1787 w centrum osady wybudowano kościół pozostający pod patronatem miasta Gorzowa. Kościół wzniesiono w konstrukcji ryglowej.
W 1828 r. świątynię tę przebudowano, wznosząc murowaną, prostą, bezwieżową budowlę, otynkowaną z trójbocznie zamkniętą absydą usytuowaną przy elewacji północno-wschodniej.
W 1904 r. wybudowano latarnię i portal na osi szczytu elewacji południowo-zachodniej.
21.10.1945 r. kościół dostosowany już do potrzeb liturgii katolickiej został poświęcony jako kościół filialny należący do parafii Chrystusa Króla w Gorzowie.
W 1982 r. utworzono tu samodzielną parafię, dobudowując do elewacji północno-wschodniej niewielką zakrystię. W tym samym czasie odnowiono wnętrze i otynkowano na nowo dwie elewacje: wschodnią i południową. Kościół jest późno-klasycystyczny.
 
Kościół usytuowany jest w centrum osiedla, przy ul. Strażackiej na płaskim terenie ogrodzonym siatką i częściowo murem ceglanym. Po północnej stronie kościoła znajduje się cmentarz. Prezbiterium zwrócone jest w kierunku zachodnim (pierwotnie w kierunku północno-wschodnim). Obiekt zbudowany jest z cegły. Latarnia drewniana opierzona jest blachą ocynkowaną. Wnętrze przykryte drewnianym stropem belkowym, a dach - dachówką zakładkową.
 
Kościół założony jest na planie prostokąta z niewielką, trójbocznie zamkniętą absydą na osi elewacji północno-wschodniej i prostokątną w rzucie zakrystią przy narożniku zachodnim tejże elewacji. Bryła jest niewielka, zwarta, przykryta dachem naczółkowym. Przy szczycie wschodnim ażurowa latarnia zwieńczona jest wysmukłym, stożkowym hełmem. Przy ścianie wschodniej znajduje się drewniana empora organowa.

Wyposażenie jest bardzo skromne. Składa się na nie: komplet ławek o historyzujących formach z pocz. XX w., w oknach absydy 3 witraże o motywach roślinno-geometrycznych w formie bordiur. W oknie centralnym znajduje się witraż figuralny z przedstawieniem „Chrystusa w mandorli” w czerwonym płaszczu na tle błękitnego nieba i zielonej trawy.

Opracowanie: Anna Baran, Marzena Maćkała
Na podstawie materiałów udostępnionych przez:
- Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Zielonej Górze 
  Delegatura w Gorzowie Wlkp.
- Pracownię Miejskiego Konserwatora Zabytków 
  w Urzędzie Miasta Gorzowa Wlkp.
Fot. Sławomir Sajkowski

 
Kalendarz imprez
Sfinansowano w ramach Kontraktu dla województwa lubuskiego na rok 2004

Copyright © 2004-2024. Designed by studioPLANET.pl. Hosting magar.pl