Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Zrozumiałem.
Gorzów Wielkopolski

Lubuskie warte zachodu
 
 
 
 
Logowanie
 
 
 

nie jesteś zarejestrowany?
wpisz proponowany login i hasło, a przejdziesz do dalszej części formularza..
Kamienica, ul. Kos. Gdyńskich 92

Projekt budowy kamienicy datowany jest na 18.07.1904r.; inwestorem był Paul Neisch.
W latach 20-tych i 30-tych obiekt należał do rodziny Hackerów, początkowo do Emila (właściciela drukarni), a następnie wdowy po nim - Emmy.
W 1927r. przed frontem kamienicy wygrodzono niewielki ogródek kwiatowy, a w 1938r. wybudowano - w obrębie parceli - garaż.
W 1943r. przepruto przejście pomiędzy piwnicami budynków nr 91 i 92.
W 1959r. część pomieszczeń (w tym gospodarcze) budynku przebudowano.
 
Budowla położona przy ul. Kosynierów Gdyńskich 92 to czterokondygnacjowa eklektyczna kamienica, której architektoniczny wyraz przekształcony został w trakcie remontu elewacji w latach 60-tych (skuto wówczas bonie fasady, część płycin podokiennych i ozdobne zwieńczenia okien III kondygnacji).
W zakresie zastosowanych rozwiązań architektonicznych - znanych z projektu elewacji - obiekt nawiązuje do typowych wzorów budownictwa mieszkalnego Gorzowa Wlkp. (również ul. Kos. Gdyńskich), występujących w końcu XIX w.
 
Budynek mieszkalny położony jest w centrum Gorzowa Wlkp., w obrębie północno-wschodniej pierzei ul. Kos. Gdyńskich, w odległości 50 m na północny-zachód od skrzyżowania z ul. Łokietka.
Od strony południowo-wschodniej i północno-zachodniej obiekt styka się z  budynkami mieszkalnymi nr 91 i 93 (pochodzącymi z tego samego wieku).
Parcela jest stosunkowo wąska i głęboka, od strony północno-zachodniej i północno-wschodniej ograniczona oficynami.
Przed frontem budynku znajduje się niewielki ogródek kwiatowy.

Budynek osadzony jest na ławach fundamentowych z cegły ceramicznej (głębokość posadowienia nierozpoznana z uwagi na konieczność wykonania stosownych badań architektonicznych). Podmurówka, tworząca cokół budynku murowana z cegły ceramicznej na zaprawie wapiennej, jest wyprawiona dwuwarstwowym, nakrapianym tynkiem cementowo-wapiennym, utrzymanym w tonacji turkusowej. Po stronie frontowej cokół zwieńczony jest prostym gzymsem.
Otwory okienne są w formie stojących prostokątów, ujętych - w obrębie fasady - płaskimi, wąskimi opaskami wyrobionymi w tynku i bielonymi (w oknach parteru są one wklęsłe,
w pozostałych kondygnacjach wypukłe).
Okna są czteroskrzydłowe, skrzynkowe, dzielone krzyżami okiennymi (w fasadzie ślemiona krzyży są profilowane, a słupki mają formę półkolumienek, zwieńczonych wolutami). Klatkę schodową doświetlają czteroskrzydłowe okna krosnowe, dzielone krzyżami; skrzydła podślemienne dzielone szczeblinami.
Schody są dwubiegowe, ceramiczne (podstawy biegów wyprofilowane łukowato);
stopnie i podstopnie oraz spoczniki obudowane drewnem. Schody zaopatrzone są
w profilowane, drewniane poręcze, osadzone w tralkowych balustradach, ograniczonych ozdobnie toczonymi słupkami. Zejście do piwnicy jest po jednobiegowych schodach ceramicznych.

Kamienica założona została na planie prostokąta. Fasada budynku zwrócona jest
w kierunku południowo-zachodnim, ku ul. Kos. Gdyńskich.
Budynek ma formę stojącego prostopadłościanu, nakrytego niezbyt wysokim dachem dwuspadowym.
Kamienica jest obiektem czterokondygnacyjnym, w całości podpiwniczonym, posiadającym przestronne, nieużytkowe poddasze.

Kompozycja architektoniczna oparta jest na osiowym rozmieszczeniu przepruć okiennych
i drzwiowych. Wystrój architektoniczny fasady jest wtórnie przekształcony. W trakcie remontu w końcu lat 60-tych XX w. skute zostały wówczas bonie, płyciny podokienne
i zwieńczenia otworów okiennych III kondygnacji.
W układzie horyzontalnym elementami organizującymi podziały są: gzyms cokołu, gzyms międzykondygnacjowy.
Podziały wertykalne fasady podkreślają bielone opaski otworów okiennych oraz smukły - umieszczony nieco na prawo od osi - otwór drzwiowy.
W przyziemiu budynku - na osi - jest dwudzielna sień.
Po stronie frontowej (południowo-zachodniej) pomieszczenia są dzienne, po stronie północno-wschodniej kuchnie, pomieszczenia sanitarne i sypialnie.

Opracowanie: Anna Baran, Marzena Maćkała
Na podstawie materiałów udostępnionych przez:
- Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Zielonej Górze 
  Delegatura w Gorzowie Wlkp.
- Pracownię Miejskiego Konserwatora Zabytków 
  w Urzędzie Miasta Gorzowa Wlkp.

 
Kalendarz imprez
Sfinansowano w ramach Kontraktu dla województwa lubuskiego na rok 2004

Copyright © 2004-2024. Designed by studioPLANET.pl. Hosting magar.pl