Obiekt zbudowany został jako czynszowy w latach 1903-1905, w stylu eklektycznym z elementami secesji. Usytuowany jest w północnym ciągu zwartej zabudowy ul. Łokietka na styku z ul. J. Dąbrowskiego, narożnikowy. Fasadą zwrócony w kierunku południowo-zachodnim.
Murowany z cegły, otynkowany. W piwnicach są żelbetowe sklepienia odcinkowe, w pozostałych pomieszczeniach drewniane stropy z sufitami. Więźba dachowa drewniana konstrukcji krokwiowo-stolcowej. Dach kryty kładzioną podwójnie karpiówką. W sieni posadzka z ceramicznych kwadratowych płytek, w innych pomieszczeniach podłogi. Schody do piwnic betonowe, z parteru na wyższe kondygnacje drewniane z tralkową balustradą. Drzwi ramowo-płycinowe, niektóre z mosiężnymi klamkami. W głównym wejściu drzwi dwuskrzydłowe z nadświetlem zamkniętym półkoliście, zdobione płycinami o linii wklęsło-wypukłej, rozetami i prostokątnymi płytami z płasko rzeźbioną dekoracją roślinną. Okna prostokątne, cztero- i sześciopolowe, w sieni od podwórza wielopolowe z kolorowymi szybkami. Budynek usytuowany przy ul. Łokietka 16 założony jest na rzucie nieregularnego wieloboku z owalną klatka schodową, przylegającą do elewacji tylnej. W partii środkowej trzytraktowy, w partiach bocznych jedno- i dwutraktowy. Na osi środkowej sień przelotowa przepierzona na dwie części, z których płn. mieści schody na wyższe kondygnacje i do piwnic. Z sienią stykają się boczne korytarze (zamknięte drzwiami), prowadzące do pomieszczeń mieszkalnych. Do płd.-zach. części budynku prowadzą schody zewnętrzne.
To obiekt kalenicowy, czterokondygnacyjny, podpiwniczony, nakryty dachem dwuspadowym o nierównych połaciach - z frontu krótkiej i stromej, od podwórza długiej o łagodnej linii spadu. Fasada w miejscu załamania rozdzielona trzykondygnacyjnym wykuszem z wystawką, zwieńczoną wolutowym przyczółkiem zakończonym półkolistym tympanonem wypełnionym płaskorzeźbą orła. W polu tympanonu mieści się napis i data: ERB 1905. Trójboczny wykusz jest przeszklony na całej powierzchni. Wyraźną wertykalną artykulację fasady podkreślają płytkie pilastry, schodzące do poziomu podwójnego gzymsu odcinającego partię parterową. Głównym elementem architektonicznego wystroju jest dekoracja okien ujętych w obramienia z kluczami i fartuszkami. Nad oknami nadto profilowane nadproża, trójkątne przyczółki oraz dekoracja kartuszowa zamknięta archiwoltą o łuku półkolistym nadwieszonym. Południowa strona fasady jest zaakcentowana na osiach skrajnych dużymi sześciodzielnymi oknami od strony zachodniej oraz wgłębionymi balkonami o wypukłych balustradach o strony wschodniej. Elewacja podwórzowa prosta, rozczłonkowana jedynie rytmem prostokątnych otworów okiennych.
W szeregu pomieszczeń dekoracje sztukatorskie na fasetach, rozety na sufitach, dekoracyjne piece kaflowe.
Opracowanie: Anna Baran, Marzena Maćkała Na podstawie materiałów udostępnionych przez: - Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Zielonej Górze Delegatura w Gorzowie Wlkp. - Pracownię Miejskiego Konserwatora Zabytków w Urzędzie Miasta Gorzowa Wlkp.
|