Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Zrozumiałem.
Gorzów Wielkopolski

Lubuskie warte zachodu
 
 
 
 
Logowanie
 
 
 

nie jesteś zarejestrowany?
wpisz proponowany login i hasło, a przejdziesz do dalszej części formularza..
Spichlerz, ul. Fabryczna 1

Spichlerze miejskie związane były z handlowymi szlakami wodnymi, wrastały w pejzaż miasta, były symbolem bogactwa.
Najstarszym zachowanym spichlerzem jest tzw. „biały spichlerz”, wzniesiony tuż przy moście na południowym brzegu Warty. Obecnie, po odbudowie, mieści się w nim muzeum.

Budowniczowie i dokładna data budowy obiektu są nieznane. Powstanie spichlerza należy wiązać z intensywnym rozwojem Gorzowa Wlkp. (sukiennictwo, fabryka tekstylna, fabryka maszyn i odlewnia żeliwa) i jego dzielnicy położonej po południowej stronie Warty (tzw. Zamościa), a także z powstaniem Kanału Bydgoskiego (1774 r.).
Budynek wzniesiony został najprawdopodobniej w latach 80-tych XVIII w. w miejscu zniwelowanej reduty tzw. Krowiego Grodu, jako własność miejska. Jeszcze niedawno nad głównym wejściem do obiektu znajdowała się tabliczka z datą 1798 r., ale data ta nie odnosiła się do budowy obiektu, bowiem na zachowanej panoramie miasta z 1795 r. spichlerz już istnieje.
W okresie powojennym obiekt użytkowany był przez GS Samopomoc Chłopska w Gorzowie Wlkp.
Na przełomie lat 70 i 80-tych XX w. obiekt poddany został rewaloryzacji i adaptacji na cele wystawiennicze miejscowego muzeum.
Spichlerz gorzowski odpowiada w sensie architektonicznym i funkcjonalnym powszechnie występującemu wzorcowi spichlerza miejskiego.

Spichlerz położony przy ul. Fabrycznej nr 1 posadowiony jest w południowej części Gorzowa Wlkp. na tzw. Zamościu (dzielnicy położonej po południowej stronie Warty). Obiekt zlokalizowany jest przy skrzyżowaniu ulic Fabrycznej i Przemysłowej, w odległości kilkudziesięciu metrów od brzegu rzeki. Teren bezpośrednio przy zabytkowym budynku jest wybrukowany, od strony południowo-zachodniej wygrodzony jest niewysokim murkiem z pustaków betonowych.

Posadowienie - budynek osadzony jest na ławach fundamentowych z kamienia łamanego.
Elewacje - w układzie wertykalnym kształtują ją słupy, a w horyzontalnym podwaliny, rygle i oczepy.
Wnętrze - pierwotnie poszczególne kondygnacje obiektu miały charakter jednownętrzny. Obecnie przystosowanie obiektu wiązało się z koniecznością wydzielenia szeregu pomieszczeń (magazynowych, sanitarnych, pracowni naukowych, sal wystawowych, szybu windy). Zachowanie niezabudowanych elementów konstrukcyjnych (słupów
z mieczowaniem, stropów belkowych, elementów więźby dachowej) pozwoliło w części zachować pierwotny klimat wnętrza spichlerza.

Na przełomie lat 70- i 80-tych XX w. przeprowadzono kompleksową rewaloryzację obiektu, dokonując adaptacji jego wnętrza do potrzeb wystawienniczych muzeum gorzowskiego. Prace rewaloryzacyjne przeprowadziło PP Pracownie Konserwacji Zabytków w Szczecinie.

Obecnie Spichlerz jest integralną częścią Muzeum Lubuskiego im. Jana Dekerta w Gorzowie Wlkp.
Na parterze budynku znajduje się sala edukacyjna im. Kronenberga, wyposażona w sprzęt audio-video.
Pierwsza kondygnacja jest przeznaczona na wystawę historyczną dot. dziejów miasta.
Na II piętrze zlokalizowano salę wystaw czasowych, galerię malarstwa Jana Korcza
i galerię tkaniny unikatowej.
Ostatnia kondygnacja przeznaczona jest do ekspozycji malarstwa współczesnego 
(„W kręgu Arsenału’55”).

Opracowanie: Anna Baran, Marzena Maćkała
Na podstawie materiałów udostępnionych przez:
- Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Zielonej Górze 
  Delegatura w Gorzowie Wlkp.
- Pracownię Miejskiego Konserwatora Zabytków 
  w Urzędzie Miasta Gorzowa Wlkp.


 
Kalendarz imprez
Sfinansowano w ramach Kontraktu dla województwa lubuskiego na rok 2004

Copyright © 2004-2024. Designed by studioPLANET.pl. Hosting magar.pl