|
Logowanie
|
 |
|
Opis pozycji programowej
|
 |
Beata Ewa Białecka - "Obraz niepochlebiony"
Miejski Ośrodek Sztuki, Galeria BWA zapraszają na otwarcie wystawy Beaty Ewy Białeckiej "Obraz niepochlebiony", 12 stycznia o godzinie 18:00.
Wystawa czynna do 25 lutego 2018 r.
Kurator: Gustaw Nawrocki.
Malarstwo Beaty Ewy Białeckiej to wielowarstwowy i nasycony głęboką refleksją traktat o kobiecie i jej kondycji we współczesnej rzeczywistości. Artystka w całym swoim dorobku kreuje wizerunek kobiety w nieustannym dialogu zarówno z tradycyjną ikonografią chrześcijańską, stereotypowo dekretującą biblijną Ewę jako symbol grzechu, jak i z ikonosferą kultury popularnej czy światem reklamy. Białecka wnikliwie bada role płciowe, by w efekcie, w sobie tylko właściwy sposób, poddać je de(kon)strukcji i pokazać z nowej, nieoczywistej już perspektywy. Dyskutuje kwestię kondycji współczesnego człowieka wobec tyranii możliwości[1], pułapek konsumpcyjnego świata i presji bycia fashionable. (…)
Na nieokreślonej granicy między domeną Morfeusza a strefą władaną przez Tanatosa balansują też córki widoczne na obrazach z serii "Konterfekt - Filia". Ich delikatne szare ciałka, w których nie płynie krew, przypominają lalki, które stroi się w piękne szaty. W kontekście płócien Białeckiej to strojenie w pióra, wstążki, misternie haftowane kwiaty i koronki konotuje jednak bardziej ubieranie do trumny niż ubieranie córeczki do wyjścia na spacer, by zaprezentować jej urodę światu. Filie-córki przypominają mi postacie z filmu "Inni", w którym w podobny sposób na czarno-białych fotografiach prezentowali się zmarli. Są zanurzone jakby w innym świecie, bliskie i odległe zarazem. Piękne w nieprzystępny sposób, przystrojone w wyrafinowane tiule i kokardki. Zielonkawo-tęczowe pawie pióra delikatnie drżą i falują, gdy tylko przed konterfektem córki przechodzi odbiorca - to jednak jedyne symptomy życia. Spektakl i przepych pawich piór pojawiają się bowiem w służbie śmierci, a nie po stronie życia, mimo że w tradycji chrześcijańskiej pióra tego ptaka symbolizują nieśmiertelność.
[1] Zygmunt Bauman, "Ponowoczesność jako źródło cierpień", wyd. II, Warszawa 2000, s. 220.
Fragment tekstu Marty Smolińskiej "Wyszywanie postfeminizmu. Malarstwo Beaty Ewy Białeckiej jako sztuka krytyczna"
Beata Ewa Białecka
Urodzona w 1966 r. w Mikołowie. Studia na Wydziale Malarstwa Sztalugowego ASP w Krakowie. Dyplom w pracowni prof. Jerzego Nowosielskiego. Nagrodzona złotą odznaką Primus Inter Pares ASP w Krakowie. Otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Stypendium Kulturalne Prezydenta Miasta Gdańska oraz czterokrotnie stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego. Laureatka wyróżnienia w Konkursie Malarstwa Współczesnego "Bielska Jesień", BWA, Bielsko-Biała; Grand Prix MKiDN 6. Triennale Sacrum, MGS, Częstochowa; Grand Prix MKiDN 21. Festiwalu Współczesnego Malarstwa Polskiego, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin. Nominowana do "Paszportu Polityki" w kategorii Sztuki Wizualne, Sovereign European Art Prize oraz do Pomorskiej Nagrody Artystycznej. Wyróżniona przez Redakcję kwartalnika "ARTLUK. Sztuka na Spad". Laureatka "Nowych Tendencji w Malarstwie Polskim 2", BWA Bydgoszcz. Wystawiała w kraju oraz w Szwecji, Niemczech, Wlk. Brytanii, Francji, Macedonii, Japonii, Ukrainie, Rosji, Estonii, USA, Chorwacji.
Miejski Ośrodek Sztuki
ul. Pomorska 73, Gorzów Wlkp.
www.mosart.pl
|
|
|
Kalendarz imprez
|
