Tak zatytułowano wieczór poetycki Beaty Patrycji Klary, który odbył się 19 stycznia w Filii nr 4 WiMBP. 

Poetka jest niesamowitą kobietą, nie boi się mówić o rzeczach, o których większość milczy. Śmierć, cierpienie, cielesność wciąż przewijają się przez jej dzieła, nie przebiera w słowach biorąc życie  takim, jakie jest naprawdę. 

Głównym celem czwartkowego spotkania było dowiedzenie się, czego w B.P. Klary jest więcej - miłości czy śmierci. Mimo, że odpowiedź była natychmiastowa - śmierci, autorka twierdzi, iż ci dwaj greccy bogowie współistnieją ze sobą, nie ma miłości bez cierpienia i odwrotnie. W swojej twórczości  opisuje różne kochania, miłość rodzicielską, małżeńską, przyjacielską, dotyczącą przelotnych romansów, jednak wszędzie wkrada się łza. Związki się rozpadają, partnerzy oddalają od siebie, rodzice tracą dzieci, dzieci rodziców. 

Najnowsza książka B.P. Klary "Zabawa w chowanego" opisuje cierpienie autorki po stracie ojca. Poetka wykorzystała formę trenów, gdyż było to dla niej naturalne, doskonale odzwierciedlają kolejne etapy godzenia się ze stratą bliskiej osoby. Klasyczny gatunek autorka rozwinęła o część związaną z przyzwyczajaniem się do braku ukochanego ojca, a w ostatniej części oddaje jemu głos, zgadując, gdzie teraz jest i jak się czuje z własną śmiercią. W swoim dziele wykorzystuje podejścia różnych kultur i religii do śmierci. 

"Szczekanie głodnych psów" jest książką kierującą bardziej w stronę Erosa. Opowiada o związku kobiety i mężczyzny, jednak daremne będzie poszukiwanie czy czekanie na happy end. Nie mówi o tym, iż po deszczu wychodzi słońce, bardziej pokazuje, że kolejne dni będą jeszcze gorsze. Dzieło przepełnione jest erotykami, cielesnością, brakiem pierwiastków wspólnych dla kobiety i mężczyzny.

Podczas spotkania nie zabrakło rozmów o inspiracjach autorki, ulubionych artystach, podróżach, a także pasji, którą jest fotografowanie.

Tekst: Anna Cyrwus
Fot. Iga Andres