|
Logowanie
|
 |
| Relacje |
 |
Ponoworoczne Konfrontacje Teatralne POKOT... Ponoworoczne Konfrontacje Teatralne po raz pierwszy w Gorzowie (Teatr im. Juliusza Osterwy, 14-16 marca br.). I od tego roku odbywać się będą naprzemiennie. W przyszłym roku w Zielonej Górze i znów w Gorzowie... Impreza ta ma kilkanaście lat (wcześniej to WOPTA).
Głównym organizatorem Konfrontacji jest Regionalne Centrum Animacji Kultury, któremu partnerują: Zielonogórski Ośrodek Kultury i gorzowski Teatr im. J. Osterwy. Impreza realizowana jest pod patronatem Marszałka Województwa Lubuskiego.
Początek, 14 marca, godz. 11.15. Wszystkich nas (a było nas bardzo niewielu) powitał dyrektor RCAK p. Tomasz Simiński. Powiedział co nieco o historii Konfrontacji... planach na przyszłość... i przedstawił Jury. W tym roku zmagania oceniali: p. Alina Czyżewska - aktorka, absolwentka Akademii Teatralnej w Warszawie, p. Ryszard Klimczak - prezes Stowarzyszenia Teatralnego TESPIS w Katowicach i p. Teresa Lisowska-Gałła - aktorka Teatru gorzowskiego, pedagog i reżyser.
No i machina ruszyła. W pierwszym dniu zobaczyliśmy sześć propozycji. Konfrontacje rozpoczynała Grupa Teatralna Prawie Profesjonalni z GDK w Gorzowie. Zobaczyliśmy dwa spektakle w reżyserii Konrada Stali. W obu wyróżniała się... muzyka. A tematyka? Może i tak jest, że młodzież "bawi się... penisem... już w piaskownicy...". Może się "czepiam". W końcu Grupa otrzymała wyróżnienie.
Przed przerwą zaprezentował się jeszcze jeden Teatr. Był to BólWers z Domu Harcerza w Zielonej Górze ze spektaklem "Poczwarkarnia". Może o dorastaniu? Też wyróżniony.
A po przerwie kontynuacja teatralnego Domu Harcerza z Zielonej Góry. Zobaczyliśmy trzy propozycje: Pracowni Teatru Tańca "Proforma" - laureat, Teatru Trach (reż. Alicja Niewiadomska i zespół) - nagroda specjalna "Dziennika Teatralnego", i Grupy Teatralnej Ponievasch (reż. Ewa Andrzejewska) - także laureat. Dzień zakończył się warsztatami nt. budowy scenariusza. Zajęcia poprowadził znawca teatru p. Wojciech Śmigielski.
Na drugi dzień zaplanowano realizację siedmiu spektakli. Jako pierwszy: Teatr Grymas z Domu Harcerza w Zielonej Górze. A po nim jedyny tego dnia zauważony przez Jury. Teatr Na piętrze ze Strzeleckiego Domu Kultury ze spektaklem "Toksyny" (reż. Jan Mierzyński) - laureat. Do końca dnia prezentowały się kolejno: Kolaże z Zespołu Szkół Technicznych w Zbąszynku, Efemeryczny smok ze Środowiskowego Domu Samopomocy w Zielonej Górze, Teatr Zza Boru z Zaboru, Teatr Słowa z Domu Harcerza w Zielonej Górze i Teatr Bez Nazwy z Zespołu Szkół Ogólnokształcących i Ekonomicznych w Lubsku. Propozycje były różne. Miejscami mogło padać pytanie "Co scenarzysta miał na myśli...". Było też trochę erotyki i o wyimaginowanym świecie wirtualnym, o tym, że nikt nikogo nie słucha... Czasem dobry był pomysł wykorzystania... światła. Były też słowa bardzo dydaktyczne... Dzień kończył się warsztatami. Zajęcia realizowano w trzech grupach: warsztaty aktorskie - Beata Chorążykiewicz (np. ruch w spektaklu) i Cezary Żołyński (praca z rekwizytem) oraz z emisji głosu - Karolina Miłkowska-Prorok. Ale prawdziwym zakończeniem dnia był spektakl gorzowskiego Teatru "Wesołe Kumoszki z Windsoru". Jeśli ktoś jeszcze nie był na tym spektaklu, serdecznie polecam...
I trzeci dzień Konfrontacji. Zaplanowano dziesięć spektakli. Początek (znów) o "nieteatralnej" godzinie. Rozpoczyna Studio Teatralne z gorzowskiego Teatru, następnie Nadnoteckie Towarzystwo Kultury w Gorzowie (Katarzyna Kaliciak). I kolejno Złośniaki ze Stowarzyszenia Rozwoju Wsi NOVA w Kłodawie (wyróżnienie). Iłowska Grupa Teatralna z Gimnazjum w Iłowej, Avis z Liceum Ogólnokształcącego w Nowej Soli, Pracownia Teatru Tańca Effort z Domu Harcerza w Zielonej Górze. Spektakl grupy Łośno-Głośno ze Stowarzyszenia Rozwoju Wsi NOVA w Kłodawie (reż. Kamila Pietrzak-Polakiewicz i Witold Jurewicz) - laureat. Sekcja Filmowa Miot z Żarskiego Domu Kultury, Fruu ze Stowarzyszenia Scenicznego Fruu w Zielonej Górze i Piip z Zielonogórskiego Ośrodka Kultury - spektakl pt. "nibytubeton" (w reż. Małgorzaty Paszkier-Wojcieszonek) - nagroda główna Konfrontacji.
Nie widziałam wszystkich spektakli. Ale z tych, które widziałam jeden wzbudzał śmiech na widowni (Teatr Fruu). Inne bardzo poważne. Pokazujące sprawy być może bardzo istotne. Jak na koniec powiedział Juror, poruszyło go to, że na scenie pojawiały się tematy "z życia wzięte"...
W kuluarach mówiło się o tym, aby Konfrontacje odbywały się bez jurorów, bo niektórzy byli (podobno) bardzo krytyczni... A jury amatorom powinno dawać wskazówki, podpowiadać co jest nie tak... zachęcać, a nie zniechęcać. Bo o to przecież chodzi, aby młodzież czegoś się uczyła z własnej woli, aby nie chodziła gdzieś tam... Aby były tylko warsztaty.
Szkoda, że artyści grali tylko dla... siebie. Przecież w Gorzowie odbywają się w szkołach jakieś zajęcia teatralne... Przy domach kultury są też tzw. zajęcia teatralne...
Więc dlaczego na widowni było nas (tych nie z zespołu) kilka osób?
Ewa Rutkowska
Fot. Michał Kapuściński
16-03-2014
/ sprawozdania z tego miesiąca
|
| |
Komentarze
brak komentarzy
zaloguj się aby móc komentować ten artykuł..
|
|
|
Kalendarz imprez
|
