Rozstrzygnięto IV Ogólnopolski Konkurs "Film wg jednego scenariusza" organizowany przez gorzowski MOS oraz Multimedia Polska. Nie było zwycięzcy. Jury przyznało dwie równorzędne nagrody "srebrne krzesło" dla Ilony Bidzan i Ireneusza Skubickiego. Tego wieczora pokazano również film Piotra Matwiejczyka "Cukierek". Spotkanie z kinem niezależnym odbyło się 29 listopada 2007 roku w Miejskim Ośrodku Sztuki przy ul. Pomorskiej.  

Sześć z trzydziestu czterech
Miejski Ośrodek Sztuki wraz z Multimedia Polska po raz czwarty zorganizował konkurs na "Film wg jednego scenariusza". Konkurs ma charakter otwarty i wszyscy chętni z całej  Polski mogli uczestniczyć w tym przedsięwzięciu. W tym roku do gorzowskiego MOS przyjęto 34 zgłoszenia, jednak tylko sześć ekip dostarczyło filmy zrealizowane na podstawie scenariusza Agnieszki Kornackiej "Dzień Matki". Jury w składzie: dr Wojciech Otto, Justyna Hołyńska, Iwona Bartnicka i Piotr Matwiejczyk podkreśliło, iż realizacja scenariusza spotkała się z wielkimi problemami. Większość z nadesłanych filmów nie poradziła sobie z tematem, a w niektórych przypadkach nawet od strony technicznej (m.in. brak oświetlenia, mikrofonu).

Dwa srebrne krzesła 
Jury po obradach z 14 listopada stwierdziło, iż nie przyzna GRAND PRIX "Złote krzesło" dla żadnego z nadesłanych filmów. Po długich rozmowach postanowiono przyznać dwie równorzędne nagrody "Srebrne krzesło" dla Ilony Bidzan z  grupy REDBLUE (za płynność fabuły i umiejętny przekaz) oraz dla Ireneusza Skubickiego (ze względu na dobrą realizację filmu od strony technicznej). Wyróżniono również animację plastelinową, która została zrealizowana przez Tobiasza i Jakuba Jagiełło. Nagroda Publiczności powędrowała do Jędrzeja Kućko - na film oddano 39 głosów.

Nie ostateczna wersja filmu
Większość twórców narzekało przede wszystkim na scenariusz i związane z tym trudności przy realizacji projektu. Jedna z nagrodzonych osób przyznała również, iż miała problemy z dźwiękiem, gdyż nie posiadała mikrofonu. Każdy musiał borykać się z jakimś ambarasem. Inaczej do tego problemu podeszli Tobiasz i Jakub Jagiełło: Robiliśmy wcześniej podobne tego typu projekty z plasteliny. Gdy dotarł do nas scenariusz, stwierdziliśmy, że łatwiej będzie zrealizować go taką właśnie techniką animacji - mówi Jakub Jagiełło. Bracia szczególnie narzekali na problem bezpośredniego kontaktu ze sobą, gdyż Jakub studiuje 
w Poznaniu, a Tobiasz uczy się w gorzowskim liceum. Sceny przesyłali sobie internetem. Zdjęcia i realizacja w sumie trwały trzy dni. Siedzieliśmy po nocach, realizując projekt, później dogrywaliśmy dźwięk. Nawet muzykę sam skomponowałem, wszystko stworzyliśmy sami - tłumaczy Tobiasz Jagiełło. Jak zdradzają bracia, film, który oglądała publiczność 
i jury, nie jest jego ostateczną wersją. Animacja dostała wyróżnienie za "oryginalne podejście do tematu".

Offowy nie niezależny
Czwarty rok mamy możliwość bawienia się w kino niezależne w Gorzowie. Przez ten okres na konkurs przysyłano różnie jakościowo filmy. Głównym problemem krótkometrażówek były nieprofesjonalność i braki od strony technicznej. Ale nie dziwmy się. To młody konkurs, a i ekipy podchodzą do niego bardziej z przymrużeniem oka i z chęcią pokazania się publiczności. Choć zdarzają się wyjątki. Jestem zdania, iż film niezależny dopiero się rodzi. Jest, ale jednak jest to kino bardziej offowe niż niezależne. Jeśli myślimy 
o niezależności, to śmiało trzeba powiedzieć, że nakłady finansowe na realizację projektów są coraz większe. Wchodzi reklama, sponsorzy, mecenasi. Niezależność głównie tyczy się swobodą w realizacji oraz podejmowanie oryginalnych tematów, czasami trudnych i wymagających refleksji. Chwała gorzowskiemu MOS za pomysł i Multimedii Polska za sponsoring. Gorzów jednak jeszcze przez najbliższe lata nie będzie kojarzony 
z filmem niezależnym, jak to jest np. we Wrocławiu. Prym "Niezależności" w Gorzowie wiedzie i długo wieść będzie teatr. Tą niezależnością Gorzów może się pochwalić.

                                                                           (tekst: Robert S. Sławiński)