Przez 123 lata Polska znajdowała się pod zaborami, a upragniona niepodległość nadeszła dopiero 11 listopada 1918 r. Tę rocznicę świętowano już w poniedziałek, 9 listopada w Klubie Kultury "Jedynka" Grodzkiego Domu Kultury.

To jedna z najważniejszych dat w historii Polski, dlatego Klub Kultury "Jedynka" co roku organizuje uroczystości upamiętniające tamte wydarzenia. Tym razem można było usłyszeć program "Polska w pieśni i wierszu" w wykonaniu Chóru "Wrzosy", działającego przy Klubie. Występ rozpoczął się znanym hymnem "My, Pierwsza Brygada", następnie zaśpiewano m.in. "Piechotę" i "Bywaj dziewczę zdrowe". Przytoczono także słowa samego Józefa Piłsudskiego na temat niepodległości, wyrecytowano wiersz Józefa Mączki "Wstań, Polsko moja!" oraz fragment wspomnień z "Pamiętnika księżnej Marii Zdzisławowej Lubomirskiej 1914-1918".

Podczas uroczystości organizatorzy przywołali kilka mniej znanych faktów z życia Józefa Piłsudskiego. Wspomniano m.in. o jego zamiłowaniu do poezji Juliusza Słowackiego. Występ zakończono więc recytacją epitafium, które widnieje na płycie nagrobnej matki Piłsudskiego na cmentarzu w Wilnie, gdzie również złożono serce jej syna. Zgodnie z wolą zmarłego przytoczono tam fragmenty dwóch poematów Juliusza Słowackiego:

Ty wiesz, że dumni nieszczęściem nie mogą
Za innych śladem iść tą samą drogą.
("Wacław")

Kto mogąc wybrać wybrał zamiast domu
Gniazdo na skałach orła, niechaj umie
Spać - gdy źrenice czerwone od gromu,
I słuchać jęk szatanów w sosen szumie
Tak żyłem.
("Beniowski")

Tekst: Alicja Maszkowska
Fotorelacja: Małgorzata Sawoch