|
Logowanie
|
 |
| Zapowiedzi |
 |
„Zderzenia z monodramem” Mimo sytuacji w polskiej służbie zdrowia co roku na medycynę zdaje tysiące osób. Większość z wielkimi ambicjami i poczuciem misji. Na wymarzone studia dostaje się mniej więcej co czwarta osoba. Szczęśliwych wybrańców czeka sześć lat nauki, której intensywność przeszła już do legendy. Potem jeszcze staż i specjalizacja, czyli następne kilka lat.
W monodramie dr-lecter.blog.pl mamy okazję śledzić losy jednej z grona wybrańców - przyjazd na studia do obcego miasta, pierwsze egzaminy, zajęcia w prosektorium, praktyki w ambulatorium chirurgicznym i dalsze lata studiów. Bohaterka monodramu jest początkowo pełna energii i zapału, tak że klasyczne atrybuty lekarskie jak fartuch i stetoskop obdarza prawie nabożnym zachwytem. Do wakacyjnej pracy w ambulatorium chirurgicznym pod okiem swojego guru S. leci jak na skrzydłach. Okazuje się, że bycie lekarzem ma swoje blaski i cienie, jak zresztą każda praca. Ta jednak szczególnie wymaga stalowych nerwów, wytrzymałości i siły ducha. Codzienne spotkania ze śmiercią - od zabijania żab dla przygotowania preparatów, przez fragmenty ludzkich ciał w prosektorium aż do wizyty u umierających pacjentów szpitala w ramach zajęć z interny.
W dr-lecter.blog.pl mamy szansę zobaczyć, jak reaguje na to młoda dziewczyna obdarzona niebanalnym zmysłem obserwacji i sporym poczuciem humoru, która pomimo galopujących zaliczeń, kolokwiów i egzaminów ma jeszcze dość energii, żeby na bieżąco opisywać zdarzenia i przeżycia. Która czasem jest złośliwa i dosadna, czasem liryczna, a czasem po prostu zmęczona. I która wciąż zadaje pytanie, czy to wszystko - wkuwanie łacińskich nazw najmniejszych kosteczek, wyrzeczenia, nieprzespane noce, rozczarowania, absurdy akademickiej rzeczywistości - ma jakikolwiek sens.
"czy można mówić coś, czego nikt nie słucha...
tęsknić za czymś, do czego nie ma prawa się tęsknić...
gonić za czymś, co zawsze będzie szybsze od ciebie...
pisać o czymś, o czym nikt nie przeczyta...
wierzyć w coś, w co już nikt nie wierzy...
robić coś, choć nie będzie rewanżu...
marzyć o czymś, co nigdy się nie spełni...
...i mimo to wciąż pozostać tym samym człowiekiem?"
Czy idealizm to choroba nieuleczalna?
Agnieszka Kochanowska - Sopocka Scena "Off de BICZ" - luty, 2005
8-02-2006
/ zapowiedzi na ten miesiąc
|
| |
Komentarze
brak komentarzy
zaloguj się aby móc komentować ten artykuł..
|
|
|
Kalendarz imprez
|
